عکس العمل فیزیولوژیک خارشتر به مدیریت بقایای ریشه در زمان آیش

بمنظور ارزیابی توان جوانه زنی بالقوه ریشههای ریزومی قطع شده خارشتر بهعنوان شاخصی از امکان رشد مجدد آن پسازاعمال مدیریت مکانیکی، آزمایشهای متعددی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی طی سال های1384-85 به اجرا درآمد. مقاطع میکروسکپی ریشه تهیه گردید تا ماهیت ریزومی آن مشخصگردد. اثرات قطع ریشه درمزرعه مورد آزمون قرار گرفت. بدین منظور در یک مزرعه کاملا پوشیده از خارشتر، سه عمق 20 ،10 و 30 سانتیمتریشخم در طی فصل آیش اعمال گردید. 30 ،20 و 50 روز بعد از اعمال تیمارها تعداد ریشه های قطع شده ای که مجدداجوانه زده بودند ثبت گردید. توان رویش مجدد بخشپایینی ریشههای تیمار شده در عمق خاک نیز مورد بررسی قرارگرفت. بدین منظور ریشه خارشتر از 4 عمق 20 ،10 ،0 و 30 سانتیمتری از سطح خاک در یک مزرعه با توزیع طبیعی گیاه، قطع گردید. تاریخ جوانه زنی، ارتفاع گیاه، سطح سایه انداز کانوپی، تعداد شاخه ها و ماده خشکدر رویشهای مجدد 10 ،741 ،34 ،24 ،17 و 58 روز پساز اعمال تیمار ها یادداشت گردیدند. شاخصهای رشد ازجمله سرعت رشد گیاه و سرعتجوانه زنی نیز محاسبه گردیدند. نتایج نشان دادند که تفاوت معنی داری در توان جوانه زنی ریشه ها با طول قطع متفاوت درمزرعه وجود دارد..در عین حال هیچیک از ریزوم های کاشت شده در گلدان ها قادر به جوانه زنی نبودند. عمق قطع تاثیرمعنیداری بر ویژگی های رشد این گیاه داشت. ارتفاع نهایی، سطح سایه اندازو وزن خشک تک بوته توسط افزایش عمقبه شدت کاهش یافتند. میتوان نتیجه گرفت که با افزایش عمق قطع تا 30 سانتیمتر امکان مدیریت موفق تر خارشتروجود خواهد داشت.